maandag, september 12, 2005

De Duitse Wadden

De eerste vlucht na m’n examen is al meteen een reis naar het buitenland. Doel van de reis: Borkum, het eerste Duitse waddeneiland na Rottummeroog. De weersverwachting voor het weekend was gunstig, met voor de zaterdag wat mindere vliegcondities. Dat het allemaal anders zou uitpakken wisten we op het moment van vertrek nog niet.

Op vrijdag 9 september ben ik als co-pilot samen met Ben Weltevrede in zijn Piper N1927H vanaf Rotterdam vertrokken met als eerste tussenstop Ameland. De route liep via Gouda, Pampus, Marken, Enkhuizen, Stavoren, Harlingen en vervolgens door de corridor over de wadden naar Ameland. Na ongeveer een uur meldden we ons bij Ameland radio en landden we kort daarna op het gras van runway 09. Na dat we het vliegtuig geparkeerd hadden, zijn we het dorp Ballum in gelopen en zijn daar op een van de terrassen neergestreken en hebben daar wat gegeten en gedronken. Na ongeveer anderhalf uur zijn we weer richting het vliegveld gewandeld en hebben nadat we het landingsgeld betaald hadden weer opgestegen richting Borkum. Dit eiland bereikten we na ca. 30 minuten vliegen en zonder al te veel problemen zijn we daar geland. We overnachtten in Das Fliegerheim: een gezellig en gemoedelijk soort van pension direct naast het vliegveld gelegen. Van hieruit zouden we op zaterdag en zondag onze vluchten naar de andere eilanden en/of het vasteland gaan maken. ’s-Avonds zijn we naar de plaats Borkum gegaan en hebben daar in een restaurant gegeten. En omdat Borkum een badplaats is hebben we ook nog een wandeling over de boulevard gemaakt.



[foto's: 1 - klaarmaken voor vertrek; 2 - Marken; 3 - Ameland]
Op zaterdagmorgen bleken de weersverwachting uit te komen: het was niet echt vliegweer met lage bewolking en weinig zicht. Al snel bleek dat na de middag de condities zouden verbeteren en de eerste vliegplannen werden al gesmeed. Ik ben met Ben meegevlogen naar het volgende eiland Juist en ben daar met een aantal andere vliegers naar de plaats Juist gegaan. Daar hebben we wat gegeten en zijn halverwege de middag weer naar het vliegveld terug gegaan. Vanaf Juist zou mijn vlucht beginnen die ik samen met m'n eerste passagier Dick ten Hove zou maken. En ik had besloten om langs de vijf andere eilanden te vliegen om aan het einde van de rij naar het vaste land af te buigen en zo weer terug te vliegen naar Borkum. Ik moet zeggen: ondanks de matige zichtcondities was het een prachtig gezicht van ca. 1.200 feet (400 m.) hoe de eilanden een voor een onder ons door trokken. Na ongeveer een uur vliegen landden we weer veilig met enige crosswind op baan 13 van Borkum. De rest van de middag werd op het terras en aan de bar doorgebracht waar de verhalen van die dag over en weer werden uitgewisseld. ’s-Avonds hebben we met de hele groep in het Fliegerheim de kok overuren laten maken en na het eten hebben we de bar weer draaiende gehouden.

Op zondag zouden we de terugreis naar Rotterdam weer gaan maken maar het weer was de spelbreker. Daar waar de vooruitzichten op vrijdag op goed vliegweer stonden bleek nu dat daar geen sprake van was: gesloten wolkendek op ca. 750ft (250m) wat in de praktijk erg laag is. Besloten werd om ’s-middags opnieuw de situatie te beoordelen en om dan een beslissing te nemen. ’s-Middags om 15:00u waren de vooruitzichten niet of nauwelijks gewijzigd en er zouden zich geen grote verbeteringen voor doen. Daarom werd er besloten om niet op zondag terug te vliegen maar het weer van de maandag af te wachten. Omdat ik door mijn werkgever weer op maandagochtend om 08:00 u. achter mijn bureau verwacht werd, besloot om terug te vliegen met Linda de Jager in de Piper PH-VSY. Zij kon wel vliegen omdat zij sinds kort haar instrument rating gehaald had. Zodoende stegen we omstreeks 18:00 uur van Borkum op met de bedoeling ca. 70 minuten later op Rotterdam te landen. Enige minuten na de start vlogen we de wolken in om er na ca. 1.000ft weer bovenuit te komen. De rest van de vlucht tot Gouda hebben we boven het wolkendek gevlogen om er vlak voor de baan 24 op Rotterdam weer onderuit te komen. Linda landde het vliegtuig vlekkeloos en niet lang daarna zaten we met een drankje in het clubgebouw de thuiskomst te vieren. Al met al een fantastisch weekend met veel vliegervaring en als hoogtepunt mijn eigen vlucht langs de Duitse waddeneilanden.


Geen opmerkingen: